حذف کلر و تنظیم ph در آب آشامیدنی ،استانداردها و نکات مهم

چرا کلر به آب آشامیدنی اضافه می شود

• هدف کلر ضدعفونی آب است، نه نوشیدن

کلر به آب شهری افزوده می‌شود تا در مسیر انتقال تا خانه‌ها، میکروب‌ها و عوامل بیماری‌زا را از بین ببرد. اما این بدین معنی نیست که برای نوشیدن ایده‌آل باشد. وقتی آب به خانه رسید و قرار است مصرف شود، دیگر نیازی به کلر نیست.

مشکلات وجود کلر در آب مصرفی

•  کلر طعم و بوی ناخوشایند ایجاد می‌کند

بسیاری از افراد از طعم یا بوی کلر در آب لوله‌کشی شکایت دارند. دستگاه‌های تصفیه آب با حذف کلر، طعم آب را بسیار مطبوع‌تر و گوارا می‌کنند.

•  حذف محصولات جانبی خطرناک کلر

کلر ممکن است با مواد آلی موجود در آب ترکیب شود و ترکیبات جانبی سرطان‌زا مثل تری‌هالومتان‌ها (THMs) تولید کند. فیلترهای کربنی فعال که در بیشتر برندهای مطرح وجود دارد، این مواد را نیز حذف می‌کنند.

•  برندهای معتبر طبق توصیه سازمان‌های بهداشتی عمل می‌کنند

سازمان‌هایی مثل EPA و NSF تصریح می‌کنند که کلر باید برای ضدعفونی وجود داشته باشد، اما قبل از مصرف نهایی می‌توان آن را حذف کرد. برای همین، دستگاه‌های خانگی آن را فیلتر می‌کنند.

برندهای معتبر جهانی با کلر موجود در آب شهری مخالفتی ندارند، بلکه آن را برای مرحله‌ی نهایی نوشیدن، غیرضروری و حتی مضر می‌دانند. به همین دلیل روی حذف آن در دستگاه‌های خانگی تأکید دارند.

استاندارد کلر باقی‌مانده در آب آشامیدنی

سازمان جهانی بهداشت (WHO) توصیه می‌کند که برای ضدعفونی مؤثر، غلظت کلر باقی‌مانده آزاد در آب آشامیدنی باید حداقل ۰٫۵ میلی‌گرم در لیتر باشد، پس از حداقل ۳۰ دقیقه تماس در pH کمتر از ۸٫۰ .همچنین، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) در ایالات متحده اعلام کرده‌اند که سطوح کلر تا ۴ میلی‌گرم در لیتر (mg/L) در آب آشامیدنی ایمن در نظر گرفته می‌شوند .

محدوده مجاز pH در آب آشامیدنی

سازمان حفاظت محیط زیست ایالات متحده (EPA) توصیه می‌کند که pH آب آشامیدنی بین ۶٫۵ تا ۸٫۵ باشد. این محدوده به عنوان استاندارد ثانویه در نظر گرفته می‌شود و بیشتر به دلایل زیبایی‌شناسی مانند طعم، بو و جلوگیری از خوردگی لوله‌ها اهمیت دارد .